دستگاههای تاتوی کویلی و روتاری در دو روش متفاوت برای دستیابی به هدف یکسان وارد کردن رنگ به زیر سطح پوست بکار می روند. میله سوزن در دستگاه تاتوی روتاری به برآمدگی بالای سیلندر موتور که برخلاف جهت عقربه های ساعت می چرخد متصل است و سوزن را به جلو و عقب بصورت خطی حرکت می دهد. با این حرکت سوزن ها وارد پوست شده و رنگ را به لایه میانی پوست تزریق می کند. دستگاه های تاتوی کویلی کاملا متفاوت کار می کنند. آنها از جریان الکترومغناطیسی برای ایجاد و شکستن جریان در حالت دوره ای استفاده می کنند و سوزن های متصل به دستگاه را هنگامی که جریان ایجاد می شود وارد پوست و زمانیکه جریان می شکند به عقب بر می گرداند.
تاتوی کویلی و روتاری
زمانی که برق به دستگاه تاتوی کویلی وصل شود، دو سیم پیچ شارژ شده و به حالت الکترومغناطیسی تغییر می کند. الکترومغناطیس ایجاد شده توسط سیم پیچ ها میله آرمیچر را به بالا و پایین هل می دهد که سوزن ها را وارد پوست می کند. حرکت رو به پایین و رها شدن میله آرمیچر بصورت فنری است. فنر متصل به میله آرمیچر باعث به عقب برگشتن میله می شود.
نیروی ایجاد شده توسط دستگاه کویلی بحالت چکشی است که سوزن های تاتو را وارد پوست می کند اما در دستگاه روتاری این کار توسط موتور روتاری انجام می شود. در موتور روتاری نیروی یکنواختی به موتور وارد می شود که برخلاف عقربه های ساعت چرخیده و سوزن ها را به نرمی در پوست هل و بر می گرداند. بنابراین دستگاه های روتاری روی بدن ملایم تر هستند و تاتوهای ایجاد شده با دستگاه روتاری سریعتر و با کمترین زخم درمان می شود. دستگاه های روتاری دارای قطعات کمتری و نیاز به نگهداری کمتری نسبت به دستگاه های کویلی سنتی است.